سرمایه گذاری مبتنی بر سبک و قابلیت پیش بینی بازده

پژوهش حاضر به مداقه پیش بینی بازده مقطعی سهام انفرادی توسط بازده مبتنی بر سبک در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. آزمون قابلیت پیش بینی بازده سهام بر مبنای مدل رگرسیون فاما و مک بث (1973) و با استفاده از داده های دوره زمانی 1380 تا 1389 صورت می گیرد. همچنین، جهت مداقه در قابلیت پیش بینی یادشده، رابطه تغییرات مشترک بازده سهام و سبک مربوطه با تداوم نیز آزمون می گردد. برای این منظور از رویکرد تحلیل پرتفوی متکی به طبقه بندی دوگانه استفاده می گردد. نتایج حاصل از این تحقیق بر قابلیت پیش بینی بازده مقطعی آتی سهام توسط بازده مبتنی بر سبک طی دوره تشکیل 12 ماهه صحه می نهد. شواهد حاصله نشان می دهد تغییرات مشترک بازده سهام و سبک منجر به تغییر سود تداوم می گردد. یافته مذکور منحصر به دوره تشکیل 12 ماهه و افق بازده آتی یک ماهه بوده و در بازده های آتی طولانی تر (3، 6 و 12 ماه) برقرار نیست.